Այլ առակ լուարուք. Այր մի էր տանուտէր որ տնկեաց այգի եւ ցանգով պատեաց զնա, եւ փորեաց ի նմա հնձան եւ շինեաց աշտարակ. եւ ետ զնա ցմշակս, եւ գնաց ի տարաշխարհ։
Որպէս այր մի գնացեալ ի տարաշխարհ՝ թողուցու զտուն իւր, եւ տայցէ ծառայից իւրոց իշխանութիւն, եւ իւրաքանչիւր զգործ իւր, եւ դռնապանին պատուէր տայցէ, զի արթուն լինիցի։
Կամ նոքա ութուտասանքն յորոց վերայ աշտարակն անկաւ ի Սելովամ եւ սպան զնոսա, համարի՞ք եթէ նոքա պարտապանք եղեն քան զամենայն մարդիկ որ բնակեալ են յԵրուսաղէմ։
Այսուհետեւ, եղբարք իմ սիրելիք, հաստատուն եղերուք, անշարժ կացէք, առաւել լերուք ի գործ Տեառն յամենայն ժամ. գիտասջիք զի վաստակքն ձեր ոչ են ընդունայն առաջի Տեառն։