25 Մկրտութիւնն Յովհաննու ուստի՞ էր, յերկնի՞ց թէ ի մարդկանէ։ Եւ նոքա խորհէին ընդ միմեանս՝՝ եւ ասէին.
Նոքա խորհէին ընդ միմեանս եւ ասէին թէ՝ Հաց ոչ բարձաք։
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Հարցից եւ ես զձեզ բան մի, զոր թէ ասիցէք ինձ, եւ ես ձեզ ասացից որո՛վ իշխանութեամբ առնեմ զայս։
Եթէ ասեմք. Յերկնից, ասէ ցմեզ. Իսկ ընդէ՞ր ոչ հաւատացէք նմա. եւ եթէ ասեմք. Ի մարդկանէ, երկնչիմք ի ժողովրդենէն, զի ամենեքին զՅովհաննէս իբրեւ զմարգարէ ունին։
Եւ նոքա լուռ եղեն. եւ բուռն հարեալ զնմանէ՝ բժշկեաց զնա եւ արձակեաց։
Եւ նոքա խորհեցան ի միտս իւրեանց եւ ասեն.
Յովհաննէս վկայէ վասն նորա, աղաղակեաց եւ ասէ. Սա է զորմէ ասէի. Որ զկնի իմ գալոցն էր՝ առաջի իմ եղեւ, զի նախ քան զիս էր։
Եղեւ այր մի առաքեալ յԱստուծոյ, անուն նմա Յովհաննէս։
Որ հաւատայ ի նա՝ ոչ դատապարտեսցի. եւ որ ոչ հաւատայ ի նա՝ արդէն իսկ դատապարտեալ է, զի ոչ հաւատաց յանուն միածնի Որդւոյն Աստուծոյ։
Եթէ ստգտանիցեն զմեզ սիրտք մեր, այլ Աստուած մեծ է քան զսիրտս մեր եւ գիտէ զամենայն։