5 Գնացին եւ նոքա. եւ դարձեալ ելեալ զվեց ժամու եւ զինն ժամու՝ արար նոյնպէս։
Ասէ եւ ցնոսա. Երթայք եւ դուք յայգի իմ, եւ որ ինչ արժան իցէ՝ տաց ձեզ։
Եւ զմետասաներորդ ժամու ելեալ եգիտ այլս զի կային դատարկք. ասէ եւ ցնոսա. Ընդէ՞ր կայք աստ զօրս ցերեկ դատարկք։
Եւ ի վեց ժամէ աւուրն խաւար եղեւ ի վերայ ամենայն երկրի մինչեւ ցինն ժամ։
Ասէ ցնոսա. Եկայք եւ տեսէք։ Եկին եւ տեսին ուր էին օթեվանք նորա, եւ առ նմա ագան այն օր, զի ժամ էր իբրեւ տասներորդ։
Պատասխանի ետ Յիսուս. Ո՞չ երկոտասան ժամ է յաւուր. եթէ ոք գնայ ի տուընջեան, ոչ գայթակղի, զի զլոյս աշխարհիս այսորիկ տեսանէ.
Եւ անդ էր աղբեւր մի Յակովբայ. եւ Յիսուս վաստակեալ ի ճանապարհէն՝ նստէր ի վերայ աղբերն, եւ էր ժամ իբրեւ վեցերորդ։
Ետես ի տեսլեան յայտնապէս զիններորդ ժամու աւուրն զհրեշտակ Աստուծոյ, զի մտանէր առ նա եւ ասէր ցնա. Կոռնելիէ։
Եւ ի վաղիւ անդր ի ճանապարհ անկանել նոցա եւ մօտ ի քաղաքն լինել, ել Պետրոս ի տանիսն կալ յաղօթս զվեցերորդ ժամուն։
Պետրոս եւ Յովհաննէս ելանէին ի տաճար անդր յիններորդ ժամու աղօթիցն։