34 Եւ գթացեալ Յիսուս մերձեցաւ յաչս նոցա, եւ վաղվաղակի տեսին եւ գնացին զհետ նորա։
բանալ զաչս նոցա, դարձուցանել ի խաւարէ ի լոյս, եւ յիշխանութենէ Սատանայի՝ յԱստուած. առնուլ նոցա զթողութիւն մեղաց, եւ վիճակ ընդ սուրբս հաւատովքն որ յիս։
Եւ գլուխ ամենայնի՝ զի համամիտք իցէք, համակարիք, եղբայրասէրք, ազնուագութք, խոնարհք։
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Թոյլ տուք մինչեւ ցայդ վայր։ Եւ մատուցեալ յունկն՝ բժշկեաց զնա։
Իբրեւ ետես զնա Տէր, գթացաւ ի նա եւ ասէ. Մի՛ լար։
Եւ առեալ զնա մեկուսի յամբոխէ անտի, արկ զմատունս իւր ընդ ականջս նորա եւ եթուք անդր. եւ կալաւ զլեզուէ նորա.
Եւ կոչեցեալ առ ինքն Յիսուսի զաշակերտսն ասէ. Գթամ ի ժողովուրդդ, զի արդ երեք աւուրք են զի կան առ իս, եւ ոչ ունին զինչ ուտիցեն. եւ արձակել զդոսա նօթիս չկամիմ, գուցէ նքթիցեն զճանապարհայն։
Եւ իբրեւ ել, ետես ժողովուրդ բազում, գթացաւ ի նոսա եւ բժշկեաց զհիւանդս նոցա։
Յայնժամ մերձեցաւ յաչս նոցա, եւ ասէ. Ըստ հաւատոց ձերոց եղիցի ձեզ։
կալաւ զձեռանէ նորա, եւ եթող զնա ջերմնն. յոտն եկաց եւ պաշտէր զնա։
Տէր բանայ զաչս կուրաց, եւ կանգնէ զգլորեալս Տէր. Տէր սիրէ զարդարս։
Եւ առժամայն ետես եւ երթայր զհետ նորա եւ փառաւոր առնէր զԱստուած. եւ ամենայն ժողովրդեանն տեսեալ՝ տայր օրհնութիւն Աստուծոյ։
Եւ տեսեալ զժողովուրդսն՝ գթացաւ ի նոսա, զի էին աշխատեալք եւ ցրուեալք իբրեւ զոչխարս որոց ոչ իցէ հովիւ։
Ուստի պարտ իսկ էր նմա ամենայնիւ եղբարց նմանել, զի ողորմած լինիցի եւ հաւատարիմ քահանայապետ յաստուածակոյս կողմանէ անտի, առ ի քաւելոյ զմեղս ժողովրդեանն։
Ասեն ցնա. Տէր, զի բացցին աչք մեր։
Իբրեւ մօտ եղեն յԵրուսաղէմ եւ եկին ի Բեթփագէ մերձ ի լեառն Ձիթենեաց, յայնժամ Յիսուս արձակեաց երկուս յաշակերտացն իւրոց։