35 Նոյնպէս եւ Հայր իմ որ յերկինս է՝ արասցէ ձեզ, եթէ ոչ թողուցուք իւրաքանչիւր եղբօր իւրում ի սրտից ձերոց զյանցանս նոցա։
Որ խնու զլսելիս իւր զի մի՛ լուիցէ տկարաց, եւ նա կարդասցէ առ Տէր՝ եւ ոչ լուիցէ նմա։
Ամենայն այր երեւի անձին իւրում արդար, բայց ուղղէ զսիրտս Տէր։
Եւ ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ առ իս ուխտադրուժ քոյր նորա Յուդա յամենայն սրտէ իւրմէ, այլ ստութեամբ, ասէ Տէր։
եւ զսիրտս իւրեանց կարգեցին անհնազանդս՝՝, առ ի չլսելոյ օրինաց իմոց եւ բանից զոր առաքեաց Տէր ամենակալ Հոգւով իւրով ի ձեռն մարգարէիցն առաջնոց. եւ եղեւ բարկութիւն մեծ ի Տեառնէ ամենակալէ։
Եւ բարկացեալ տէրն նորա՝ մատնեաց զնա դահճաց, մինչեւ հատուսցէ զամենայն զպարտսն։
եւ թող մեզ զպարտիս մեր, որպէս եւ մեք թողումք մերոց պարտապանաց.
Եւ յորժամ յաղօթս կայցէք, թողուցուք եթէ ունիցիք ինչ զումեքէ. զի եւ Հայրն ձեր որ յերկինս է՝ թողցէ ձեզ զյանցանս ձեր։
Զի եթէ դուք ոչ թողուցուք, եւ ոչ Հայրն ձեր որ յերկինս է՝ թողցէ ձեզ զյանցանս ձեր։
Եւ ասէ ցնոսա. Դուք էք որ արդարացուցանէք զանձինս առաջի մարդկան, սակայն Աստուած գիտէ զսիրտս ձեր. զի որ առաջի մարդկան բարձր է՝ պիղծ է առաջի Աստուծոյ։
Զի անողորմ դատաստան լինելոց է այնմ որ ոչ առնիցէ զողորմութիւն, քանզի բարձր ի գլուխ պարծի ողորմութիւն առ դատաստանաւն։
Ապա եթէ նախանձ եւ դառնութիւն եւ հակառակութիւն ունիցիք ի սիրտս ձեր, մի՛ պարծիք սուտ առնել զճշմարտութիւնն։
Մերձեցարուք առ Աստուած, եւ մերձեսցի առ ձեզ. սրբեցէք զձեռս, մեղաւորք, եւ ուղիղ արարէք զսիրտս, երկմիտք.
Եւ զորդիս նոցա սպանից մահուամբ, եւ ծանիցեն ամենայն եկեղեցիք թէ ես եմ որ յանդիմանեմ զերիկամունս եւ զսիրտս, եւ տամ ձեզ իւրաքանչիւր ըստ գործոց իւրեանց։