30 Եւ նա ոչ կամէր, այլ չոգաւ, արկ զնա ի բանտ մինչեւ հատուսցէ զպարտսն։
եւ ասասջիք. Այսպէս ասէ արքայ. Դիք զդա ի բանտի, եւ կերիցէ հաց նեղութեան եւ ջուր նեղութեան, մինչեւ դարձայց խաղաղութեամբ։
Որ խնու զլսելիս իւր զի մի՛ լուիցէ տկարաց, եւ նա կարդասցէ առ Տէր՝ եւ ոչ լուիցէ նմա։
Արդ անկեալ ծառայակցին առ ոտս նորա, աղաչէր զնա եւ ասէր. Երկայնամիտ լեր առ իս, եւ հատուցից քեզ։
Իբրեւ տեսին ծառայակիցքն նորա որ ինչ եղեւն՝ տրտմեցան յոյժ, եւ եկեալ ցուցին տեառն իւրեանց զամենայն որ ինչ եղեւն։