Եւ ժողովուրդք երկրիս այսորիկ որ բերիցեն առ մեզ վաճառս յաւուր շաբաթու, ոչ գնեսցուք ի նոցանէն ի շաբաթուն. զի օր սուրբ է, եւ սուրբ պահեսցուք զօրն եւթներորդ։
Եւ արարի խորհուրդ ընդ միտս իմ. եւ կագեցայ ընդ պատուականս եւ ընդ իշխանս նոցա, եւ ասեմ ցնոսա. Դուք էք որ խնդրէք զհարկս յեղբարց ձերոց։ Եւ հրամայեցի նոցա լինել՝՝ ժողով մեծ։
եւ ասեն. Զի՞ է զի պահեցաք մեք՝ եւ դու ոչ տեսեր, խոնարհեցուցաք զանձինս մեր՝ եւ դու ոչ գիտացեր։ Զի յաւուրս պահոց ձերոց գտանին կամք ձեր կատարեալ, եւ կսկծեցուցանէք զամենեսեան որ ընդ ձեռամբ ձերով են։
Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Շատ լիցի ձեզ, իշխանքդ Իսրայելի. արդ ի բաց արարէք զապիրատութիւն եւ զչուառութիւն, իրաւունս եւ արդարութիւն արարէք, ի բաց մերժեցէք զբռնաւորութիւն ի ժողովրդենէ իմմէ, ասէ Տէր Աստուած։
Եւ ի վաղիւ անդր իբրեւ ելանէր անտի, հանեալ ետ ցպանդոկապետն երկուս դահեկանս եւ ասէ. Դարման տար դմա, եւ զոր ինչ ծախեսցես ի դա՝ ի միւսանգամ գալստեան իմում հատուցից քեզ։
Եւ այս իցէ հրաման թողութեանն. թողցես զամենայն պարտս քո զոր պարտիցի քեզ ընկեր քո, եւ մի՛ պահանջիցես յընկերէ եւ յեղբօրէ քումմէ, զի թողութիւն կոչեցեալ է Տեառն Աստուծոյ քո՝՝։