1 Յայնմ աւուր մատեան աշակերտքն առ Յիսուս եւ ասեն. Ո՞վ իցէ ի մէնջ մեծ յարքայութեան երկնից։
Եւ կոչեաց առ ինքն Յիսուս մանուկ մի, կացոյց զնա ի մէջ նոցա,
Եւ մեծն ի ձէնջ եղիցի ձեր սպասաւոր։
եւ ասել. Ապաշխարեցէք, զի մերձեալ է արքայութիւն երկնից.
Ոչ ամենայն որ ասէ ցիս. Տէր, Տէր, մտցէ յարքայութիւն երկնից, այլ՝ որ առնէ զկամս Հօր իմոյ որ յերկինսն է։
յեղբայրսիրութեան առ միմեանս գթածք. ի պատիւ զմիմեամբք ելանել.
մի՛ ինչ ըստ գրգռութեան, եւ մի՛ ինչ ըստ սնապարծութեան, այլ խոնարհութեամբ զմիմեանս լաւ համարել առաւել քան զանձինս.