5 Եւ մինչդեռ նա խօսէր, ահա ամպ լուսաւոր հովանի եղեւ ի վերայ նոցա. ձայն եղեւ յամպոյն եւ ասէ. Դա է Որդի իմ սիրելի ընդ որ հաճեցայ, դմա լուարուք։
Յետ դադարելոյ Եղիուսայ ի խօսելոյ, ասէ Տէր ցՅոբ ի մրրկէ եւ յամպոյ.
Դուք աւադիկ որպէս մարդիկ մեռանիք, եւ որպէս զմի յիշխանաց անկանիք։
Քանզի՝՝ հասանէին ձայնք փողոյն ի բաց, յառաջացեալք եւ սաստկացեալք յոյժ, Մովսէս խօսէր, եւ Աստուած տայր նմա ձայն։
Յակոբ ծառայ իմ, օգնական եղէց նմա, Իսրայէլ ընտրեալ իմ զոր ընկալաւ անձն իմ. ետու զՈգի իմ ի վերայ նորա, եւ իրաւունս հեթանոսաց հանցէ։
Տէր Աստուած կամէր՝ զի արդարասցի եւ բարձրացուսցէ զօրհնութիւն։
Ահա մանուկ իմ զոր ընտրեցի, եւ սիրելի իմ ընդ որ հաճեցաւ անձն իմ. եդից զՈգի իմ ի վերայ նորա, եւ իրաւունս հեթանոսաց պատմեսցէ։
Իբրեւ լուան աշակերտքն, անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց եւ երկեան յոյժ։
Եւ ահա ձայն յերկնից որ ասէր. Դա է Որդի իմ սիրելի ընդ որ հաճեցայ։
Ձայն եղեւ յերկնից եւ ասէ. Դու ես Որդի իմ սիրելի, ընդ քեզ հաճեցայ։
Եւ յանկարծակի հայեցեալ այսր անդր՝ ոչ եւս զոք ուրեք տեսին, բայց միայն զՅիսուս ընդ իւրեանս։
եւ իջանել Հոգւոյն Սրբոյ մարմնաւոր տեսլեամբ իբրեւ զաղաւնի ի վերայ նորա. եւ գալ ձայն յերկնից որ ասէր. Դու ես Որդի իմ սիրելի, ընդ քեզ հաճեցայ։
Զի այնպէս սիրեաց Աստուած զաշխարհ, մինչեւ զՈրդին իւր միածին ետ. զի ամենայն որ հաւատայ ի նա՝ մի՛ կորիցէ, այլ ընկալցի զկեանսն յաւիտենականս։
Հայր սիրէ զՈրդի, եւ զամենայն ինչ ետ ի ձեռս նորա։
Եւ որ առաքեացն զիս Հայր՝ նա վկայեաց վասն իմ. դուք ոչ զձայն նորա երբեք լուարուք, եւ ոչ զտեսիլ նորա տեսէք.
Եւ զայս իբրեւ ասաց, մինչդեռ հայէին նոքա, վերացաւ. եւ ամպն կալաւ զնա յաչաց նոցա։
Այս Մովսէս է որ ասաց ցորդիսն Իսրայելի. Մարգարէ յարուսցէ ձեզ Տէր Աստուած ձեր յեղբարց ձերոց իբրեւ զիս, նմա լուիջիք։
ի գովեստ փառաց շնորհաց իւրոց, որով զուարճացոյց զմեզ Սիրելեաւն.
Մարգարէ յեղբարց քոց իբրեւ զիս յարուսցէ քեզ Տէր Աստուած քո, նմա լուիջիք.
Եւ մարդ որ ոչ լուիցէ զոր խօսիցի մարգարէն յանուն իմ՝ ես խնդրեցից վրէժ ի նմանէ։
Զայս պատգամս խօսեցաւ Տէր ընդ ժողովրդեանն ձերում ի լերինն ի միջոյ հրոյն, ուր խաւարն եւ մէգ եւ մառախուղ էր, մեծաւ բարբառով, եւ ոչ եւս յաւել. եւ գրեաց զնոսա ի վերայ երկուց քարեղէն տախտակացն եւ ետ ցիս։
որ փրկեացն զմեզ յիշխանութենէ խաւարի, եւ փոխեաց զմեզ յարքայութիւն Որդւոյն իւրոյ սիրելւոյ.
եւ իբրեւ կատարեցաւ, եղեւ ամենայն հնազանդելոց իւրոց պատճառք փրկութեանն յաւիտենից.
Ահաւասիկ գալոց է՝՝ ընդ ամպս. եւ տեսցեն զնա ամենայն աչք, եւ որք խոցեցինն զնա. եւ կոծեսցին ի վերայ նորա ամենայն ազգք երկրի։ Այո, Ամէն։
Եւ տեսի, եւ ահա ամպ սպիտակ, եւ ի վերայ ամպոյն նստէր նման Որդւոյ մարդոյ, եւ ի գլուխ իւր պսակ ոսկի, եւ ի ձեռին իւրում ունէր գերանդի սրեալ։