20 Յայնժամ սաստեաց աշակերտացն, զի մի՛ ումեք ասասցեն թէ նա է Քրիստոսն։
Յակովբ ծնաւ զՅովսէփ զայրն Մարեմայ որում խօսեցեալ զՄարիամ կոյս՝՝ յորմէ ծնաւ Յիսուս, որ անուանեցաւ Քրիստոս։
Պատասխանի ետ Սիմովն Պետրոս եւ ասէ. Դու ես Քրիստոսն, Որդի Աստուծոյ կենդանւոյ։
Եւ մինչդեռ իջանէին ի լեռնէ անտի, պատուիրեաց նոցա Յիսուս եւ ասէ. Մի՛ ումեք ասիցէք զտեսիլդ, մինչեւ Որդի մարդոյ ի մեռելոց յարիցէ։
Եւ ասէ ցնա Յիսուս. Զգոյշ լեր, մի՛ ումեք ասիցես, այլ երթ ցոյց զանձն քո քահանային, եւ մատո զպատարագն զոր հրամայեաց Մովսէս ի վկայութիւն նոցա։
Եւ սաստեաց ի նոսա զի մի՛ ումեք ասիցեն զնմանէ։
Եւ նոքա զբանն ի մտի ունէին, եւ խնդրէին ընդ միմեանս թէ զի՞նչ իցէ ի մեռելոցն յառնել։
Զի ծնաւ ձեզ այսօր Փրկիչ, որ է Օծեալ Տէր, ի քաղաքի Դաւթի։
Նա սաստեաց ի նոսա, եւ պատուիրեաց մի՛ ումեք ասել զայն։
Եւ ընդ լինել բարբառոյն՝ գտաւ Յիսուս միայն. եւ ինքեանք լռեցին, եւ ոչ ումեք պատմեցին յաւուրսն յայնոսիկ եւ ոչինչ յորոց տեսինն։
Գտանէ սա նախ զեղբայր իւր զՍիմովն, եւ ասէ ցնա. Գտաք զՄեսիայն (որ թարգմանի Քրիստոսն)։
Գտանէ Փիլիպպոս զՆաթանայէլ եւ ասէ ցնա. Զորմէ գրեաց Մովսէս յօրէնսն՝ եւ մարգարէքն, գտաք զՅիսուս զորդի Յովսեփայ ի Նազարեթէ։
Ասէ ցնա. Այո, Տէր, ես հաւատացի եթէ դու ես Քրիստոսն, Որդի Աստուծոյ, որ յաշխարհ գալոց էիր։
Այլ այս այնչափ ինչ գրեցաւ, զի հաւատայցէք եթէ Յիսուս՝ Քրիստոս է, Որդի Աստուծոյ. եւ զի հաւատայցէք, եւ զկեանսն յաւիտենականս ընդունիցիք յանուն նորա։
Արդ ճշմարտիւ գիտասցէ ամենայն տունդ Իսրայելի, զի ե՛ւ Տէր զնա ե՛ւ Օծեալ՝ Աստուած արար, զայն Յիսուս զոր դուքն խաչեցէք։
Իսկ ո՞ իցէ սուտ, եթէ ոչ՝ որ ուրանայ եթէ Յիսուս չէ Քրիստոսն. նա իսկ է Նեռն, որ ուրանայ զՀայր եւ զՈրդի։
Ամենայն որ հաւատայ եթէ Յիսուս է Քրիստոսն՝ յԱստուծոյ ծնեալ է, եւ ամենայն որ սիրէ զծնողն՝ սիրէ եւ զծնեալն ի նմանէ։