18 Իսկ որ ելանէ ի բերանոյ՝ ի սրտէ անտի գայ, եւ այն պղծէ զմարդ։
Յուսա ի Տէր, եւ արա զքաղցրութիւն, բնակեա յերկրի եւ հովուեսցիս ի մեծութեան նորա։
Շրթունք արանց արդարոց բղխեսցեն՝՝ զշնորհս, բերան ամպարշտաց կործանեսցի։
Լեզու իմաստնոց գիտէ զբարիս՝՝. բերանք անզգամաց պատմեն զչարիս։
Սիրտք արդարոց խոկան զհաւատս, բերան ամպարշտի պատասխանի տայ զչարիս։ Ընդունելի են առաջի Տեառն ճանապարհք մարդոց արդարոց. վասն նոցա եւ թշնամիք բարեկամք լինին։
Ամենայն պահպանութեամբ պահեա զսիրտ քո, զի ի սոցանէ են ելք կենաց։
Այր անօրէն եւ անզգամ գնայ զճանապարհս թեւրս.
Ծնունդք իժից, զիա՞րդ կարիցէք բարիս խօսել որ չարքդ էք. քանզի ի յաւելուածոյ սրտի խօսի բերան։
ոչ որ ինչ մտանէ ընդ բերան՝ պղծէ զմարդ, այլ որ ինչ ելանէ ի բերանոյ՝ այն պղծէ զմարդ։
եւ ո՞չ իմանայք եթէ ամենայն որ մտանէ ի բերան՝ յորովայն երթայ եւ արտաքս ելանէ։
Եւ ասէր թէ՝ Որ ինչ ի մարդոյն ելանէ՝ այն պղծէ զմարդ։
Եւ ասէ ցնա. Ի բերանոյ քումմէ դատեցայց զքեզ, ծառայ անհաւատ. գիտէիր թէ ես այր մի ստամբակ եմ, բառնամ զոր ոչ եդի, հնձեմ ուր ոչ սերմանեցի.
Դատ արասցէ Տէր ընդ իս եւ ընդ քեզ. եւ առցէ Տէր զվրէժ իմ ի քէն, եւ ձեռն իմ մի՛ եղիցի ի քեզ։