16 Ասէ Յիսուս. Տակաւին եւ դո՞ւք անմիտք էք.
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Իմացարո՞ւք զայս ամենայն։ Ասեն ցնա. Այո, Տէր։
Եւ կոչեցեալ առ ինքն զժողովուրդսն՝ ասէ ցնոսա. Լուարուք եւ ի միտ առէք.
Պատասխանի ետ նմա Պետրոս եւ ասէ. Մեկնեա մեզ զառակս զայս։
եւ ո՞չ իմանայք եթէ ամենայն որ մտանէ ի բերան՝ յորովայն երթայ եւ արտաքս ելանէ։
Արդ զիա՞րդ ոչ իմանայք եթէ ոչ վասն հացի ասացի ձեզ զգոյշ լինել ի խմորոյ փարիսեցւոցն եւ սադուկեցւոց։
Տակաւին չիմանա՞յք եւ ո՞չ յիշէք զհինգ նկանակն ի հինգ հազարսն, եւ քանի՞ սակառի բարձէք.
Քանզի եւ ի վերայ հացին ոչ իմացան, զի էր սիրտ նոցա թմբրեալ։
Եւ ասէ ցնոսա. Ա՞յդպէս եւ դուք անմիտք էք. ո՞չ իմանայք եթէ ամենայն որ արտաքուստ ի ներքս մտանէ ի մարդ՝ ոչ կարէ զնա պղծել.
Եկն ի Կափառնայում, եւ իբրեւ եմուտ ի տուն, հարցանէր զնոսա. Զի՞նչ վիճէիք զճանապարհայն ընդ միմեանս։
Եւ նոքա ոչինչ իմացան յայնցանէ, այլ էր բանն ծածկեալ ի նոցանէ, եւ ոչ գիտէին զասացեալսն։
Յայնժամ եբաց զմիտս նոցա իմանալ զգիրս։
Եւ նոքա ոչ գիտէին զբանն, եւ էր ծածկեալ ի նոցանէ զի մի՛ գիտասցեն. եւ երկնչէին հարցանել զնա վասն բանին այնորիկ։
փոխանակ զի պարտ էր ձեզ լինել վարդապետս վասն ժամանակին, դարձեալ պիտոյ է ձեզ ուսանել թէ զինչ են նշանագիրք սկզբան բանիցն Աստուծոյ. եւ եղերուք կարօտք կաթին, եւ ոչ հաստատուն կերակրոյ։