12 Յայնժամ մատուցեալ աշակերտացն նորա՝ ասեն ցնա. Գիտե՞ս, զի փարիսեցիքն իբրեւ լուան զբանն, գայթակղեցին։
Եւ երանեալ է որ ոչ գայթակղեսցի յիս։
ոչ որ ինչ մտանէ ընդ բերան՝ պղծէ զմարդ, այլ որ ինչ ելանէ ի բերանոյ՝ այն պղծէ զմարդ։
Նա պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. Ամենայն տունկ զոր ոչ տնկեաց Հայր իմ երկնաւոր՝ խլեսցի։
Մի՛ եւ մի՛ իւիք տայցէք պատճառս՝՝, զի մի՛ արատեսցի պաշտօնն.
Որոց եւ ոչ առ ժամանակ մի անսացաք հնազանդութեանն, զի ճշմարտութիւն աւետարանին հաստատեսցի առ ձեզ։
Իսկ վերին իմաստութիւնն նախ զի սուրբ է, եւ ապա խաղաղարար, հեզ, դիւրահաւան, լի ողորմութեամբ եւ պտղովք բարեաց, անխիղճ, առանց կեղծաւորութեան։