Եւ շրջէր Յիսուս ընդ ամենայն կողմն Գալիլեացւոց. ուսուցանէր ի ժողովուրդս նոցա եւ քարոզէր զաւետարանն արքայութեան, եւ բժշկէր զամենայն հիւանդութիւնս եւ զամենայն ախտս ի ժողովրդեանն։
Համարձակեալ Պաւղոսի եւ Բառնաբայ՝ ասէին. Առ ձեզ նախ պարտ էր խօսել զբանն Աստուծոյ. եւ քանզի դուք մերժէք զնա, եւ ոչ արժանիս համարիք զձեզ կենացն յաւիտենականաց, ահաւասիկ դառնամք ի հեթանոսս։
Հայեցեալ ի համարձակութիւնն Պետրոսի եւ Յովհաննու, եւ ի վերայ հասեալ թէ արք տգէտք եւ առանց դպրութեան են, զարմանային, զի ճանաչէին զնոսա թէ ընդ Յիսուսի էին.
Եւ եղեւ իբրեւ ծանեան զնա ամենեքին որոց յերէկն եւ յեռանդ տեսեալ էր զնա, եթէ ահա եւ նա ի մէջ մարգարէիցն մարգարէանայր, ասէ ժողովուրդն իւրաքանչիւր ցընկեր իւր. Զի՞նչ է այդ որ եղեւ որդւոյ Կիսեայ, կամ թէ եւ Սաւո՞ւղ ընդ մարգարէս իցէ։