41 Առաքեսցէ Որդի մարդոյ զհրեշտակս իւր, եւ ժողովեսցեն յարքայութենէ նորա զամենայն գայթակղութիւնս, եւ զայնոսիկ ոյք գործեն զանօրէնութիւն։
Զի մի՛ բողբոջեսցի անօրէնքն. իբրեւ զփուշ մերժեալ են ամենեքին նոքա՝ որ ոչ ձեռամբ առնուցուն։
Պակասեսցէ մարդ եւ անասուն, պակասեսցեն թռչունք երկնից եւ ձկունք ծովու, եւ տկարասցին ամպարիշտք, եւ բարձից զանօրէնս՝՝ յերեսաց երկրէ, ասէ Տէր։
Այնպէս եղիցի ի կատարածի աշխարհիս. ելցեն հրեշտակք եւ մեկնեսցեն զչարս ի միջոյ արդարոց,
Վա՜յ աշխարհի գայթակղութեանց. հարկ է գալ գայթակղութեանց, բայց վա՜յ մարդոյն այնմիկ յոյր ձեռն գայցէ գայթակղութիւն։
Եւ առաքեսցէ զհրեշտակս իւր փողով մեծաւ, եւ ժողովեսցեն զընտրեալս նորա ի չորից հողմոց, ի ծագաց երկնից մինչեւ ի ծագս նոցա։
որոյ հեծանոցն ի ձեռին իւրում, եւ սրբեսցէ զկալ իւր, եւ ժողովեսցէ զցորեանն ի շտեմարանս իւր, եւ զյարդն այրեսցէ անշէջ հրով։
Ասէ ցնա Յիսուս. Աղուեսուց որջք գոն, եւ թռչնոց երկնից՝ բոյնք. այլ Որդւոյ մարդոյ ոչ գոյ ուր դիցէ զգլուխ իւր։
Եւ յայնժամ առաքեսցէ զհրեշտակս իւր, եւ ժողովեսցէ զընտրեալս իւր ի չորից հողմոց, ի ծագաց երկրի մինչեւ ի ծագս երկնից։
յաւուրն յորում դատիցի Աստուած զգաղտնիս մարդկան ըստ աւետարանիս իմում ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի։
Ո՞չ ապաքէն ամենեքեան հոգիք են հարկաւորք որ առաքին ի սպասաւորութիւն վասն այնոցիկ որ ժառանգելոցն են զփրկութիւն։
Եւ ոչ մտցէ անդ ամենայն չարակամ եւ պիղծ՝՝ եւ ստութիւն, բայց միայն որ գրեալ են ի դպրութիւն կենաց Գառինն։