27 Մատուցեալ ծառայք տանուտեառնն ասեն ցնա. Տէր, ո՞չ սերմն բարի սերմանեցեր յագարակին քում, արդ ուստի՞ ունիցի զորոմնն։
Եւ ի քուն լինել մարդկան՝ եկն թշնամի նորա եւ ցանեաց ի վերայ որոմն ի մէջ ցորենոյն, եւ գնաց։
Եւ իբրեւ բուսաւ խոտն եւ արար պտուղ, ապա երեւեցաւ եւ որոմնն։
Եւ նա ասէ ցնոսա. Այր թշնամի արար զայն։ Ասեն ցնա ծառայքն. Կամի՞ս զի երթիցուք քաղեսցուք զայն ի բաց։
Քանզի նման է արքայութիւն երկնից առն տանուտեառն, որ ել ընդ առաւօտս ի վարձու ունել մշակս յայգի իւր։
Աղաչեմ զձեզ, եղբարք, գիտել զայնպիսիսն որ հերձուածս եւ գայթակղութիւնս առնիցեն արտաքոյ վարդապետութեանն զոր դուքն ուսարուք. եւ խորշեցարուք ի նոցանէ։
Արդ եթէ եկեսցէ Տիմոթէոս, տեսջիք զիարդ աներկեւղ լինիցի առ ձեզ. զի զգործ Տեառն գործէ, որպէս եւ եսս։
Գործակից եմք ձեր եւ աղաչեմք, մի՛ ընդունայն զշնորհսն Աստուծոյ ընդունել ձեզ։
այլ յամենայնի ընծայեցուցէք զանձինս ձեր՝՝ իբրեւ զպաշտօնեայս Աստուծոյ համբերութեամբ բազմաւ ի նեղութիւնս, ի վիշտս, ի չարչարանս,
Շնացողք, ո՞չ գիտէք զի սէր աշխարհիս թշնամութիւն է առ Աստուած. զի որ ոք կամիցի սիրել զաշխարհ, թշնամի առնէ զանձն Աստուծոյ։