37 Զի ի բանից քոց արդարասցիս, եւ ի բանից քոց պարտաւորեսցիս։
Որ խնայէ ի բերան իւր՝ պահէ զանձն, իսկ որ յանդուգն է շրթամբք՝ խռովէ զանձն իւր։
Մահ եւ կեանք ի ձեռս լեզուի, եւ որ յաղթէ նմա՝՝ կերիցէ զպտուղ նորա։
Բայց ասեմ ձեզ թէ. Ընդ ամենայն դատարկ բանի զոր խօսիցին մարդիկ՝ տացեն համար յաւուրն դատաստանի։
Յայնժամ պատասխանի ետուն նմա ոմանք ի դպրացն եւ ի փարիսեցւոց եւ ասեն. Վարդապետ, կամիմք նշան ինչ տեսանել ի քէն։