Մատթեոսի Աւետարան 12:32 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

³² Եւ որ ոք ասիցէ բան զՈրդւոյ մարդոյ՝ թողցի նմա, բայց որ զՀոգւոյն Սրբոյ ասիցէ՝ մի՛ թողցի նմա, մի՛ յայսմ աշխարհի եւ մի՛ ի հանդերձելումն։

Մատթեոսի Աւետարան 12:32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ԳԻՐՔ ՅՈԲԱՅ 36:13

Կեղծաւորք սրտիւք գրգռեսցեն զսրտմտութիւն, ոչ գուժեսցեն զի կապեաց զնոսա։

Մատթեոսի Աւետարան 11:19

Եկն Որդի մարդոյ, ուտէ եւ ըմպէ, եւ ասեն. Ահա այր կերող եւ արբեցող, բարեկամ մաքսաւորաց եւ մեղաւորաց։ Եւ արդարացաւ իմաստութիւն յորդւոց իւրոց։

Մատթեոսի Աւետարան 12:31

Վասն այդորիկ ասեմ ձեզ. Ամենայն մեղք եւ հայհոյութիւնք թողցին մարդկան. բայց զՀոգւոյն հայհոյութիւն մի՛ թողցի։

Մատթեոսի Աւետարան 12:8

Զի տէր է շաբաթու Որդին մարդոյ։

Մատթեոսի Աւետարան 13:22

Իսկ որ ի մէջ փշոցն սերմանեցաւ՝ այն է, որ իբրեւ լսէ զբանն, եւ հոգք աշխարհիս եւ պատրանք մեծութեան հեղձուցանեն զբանն, եւ լինի անպտուղ։

Մատթեոսի Աւետարան 13:39

եւ թշնամին որ վարեաց զայն՝ Սատանայ է, եւ հունձքն կատարած աշխարհիս է, եւ հնձողքն հրեշտակք են։

Մատթեոսի Աւետարան 13:40

Որպէս ժողովի որոմնն եւ ի հուր այրի, այնպէս եղիցի ի կատարածի աշխարհիս։

Մատթեոսի Աւետարան 13:55

Ո՞չ սա է հիւսանն որդի. ո՞չ մայր սորա կոչի Մարիամ, եւ եղբարք սորա՝ Յակովբոս եւ Յովսէս եւ Սիմովն եւ Յուդա.

Մատթեոսի Աւետարան 8:20

Ասէ ցնա Յիսուս. Աղուեսուց որջք գոն, եւ թռչնոց երկնից՝ բոյնք. այլ Որդւոյ մարդոյ ոչ գոյ ուր դիցէ զգլուխ իւր։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ 10:30

եթէ ոչ առնուցու հարիւրապատիկ այժմ յայսմ ժամանակի տունս եւ եղբարս եւ քորս եւ մարս եւ որդիս եւ ագարակս հալածանօք հանդերձ, եւ յաշխարհին որ գալոց է՝ զկեանսն յաւիտենականս։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ 3:28

Ամէն ասեմ ձեզ, զի՝ Ամենայն թողցի որդւոց մարդկան մեղք եւ հայհոյութիւնք, որչափ եւ հայհոյեսցեն.

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ 3:29

բայց որ հայհոյեսցէ զՀոգին Սուրբ, ոչ ունիցի թողութիւն յաւիտեան, այլ պարտապան լիցի յաւիտենիցն մեղաց.

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 12:10

Եւ ամենայն որ ասէ բան զՈրդւոյ մարդոյ՝ թողցի նմա. բայց որ զՀոգին Սուրբ հայհոյիցէ՝ մի՛ թողցի նմա։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 16:8

Եւ գովեաց տէրն զտնտեսն անիրաւութեան, զի իմաստութեամբ արար. զի որդիք աշխարհիս այսորիկ իմաստնագոյն են քան զորդիս լուսոյ յազգս իւրեանց։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 18:30

եթէ ոչ առնուցու բազմապատիկ ի ժամանակի յայսմիկ, եւ յաշխարհին որ գալոցն է՝ զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեսցէ։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 23:34

Եւ Յիսուս ասէ. Հայր, թող դոցա, զի ոչ գիտեն զինչ գործեն։ Եւ ի բաժանել զհանդերձս նորա արկին վիճակս։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 7:34

Եկն Որդի մարդոյ, ուտէ եւ ըմպէ, եւ ասէք. Ահա այր կերող եւ արբեցող, բարեկամ մաքսաւորաց եւ մեղաւորաց։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 7:12

Եւ քրթմնջիւն էր զնմանէ ի ժողովուրդսն. կէսքն ասէին թէ՝ Բարւոք է. այլք ասէին. Ոչ, այլ մոլորեցուցանէ զժողովուրդն։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 7:39

Զայս ասէր վասն Հոգւոյն զոր ընդունելոց էին որ հաւատային ի նա. զի չեւ էր Հոգի՝՝, քանզի Յիսուս չեւ էր փառաւորեալ։

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 7:52

Պատասխանի ետուն նմա եւ ասեն. Միթէ եւ դո՞ւ եւս ի Գալիլէէ իցես. քննեա եւ տես, զի մարգարէ ի Գալիլէէ ոչ յառնէ։

ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 3:19

Արդ ապաշաւեցէք եւ դարձարուք ի ջնջել զմեղս ձեր.

ԱՌ ԵՓԵՍԱՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 1:21

ի վերայ ամենայն իշխանութեան եւ պետութեան եւ զօրութեան եւ տէրութեան եւ ամենայն անուան անուանելոյ, ոչ միայն յաշխարհիս յայսմիկ, այլ եւ՝ ի հանդերձելումն.

ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 1:13

որ յառաջագոյն հայհոյիչն էի եւ հալածիչ եւ թշնամանիչ, այլ գտի ողորմութիւն, զի զայն յանգիտութեան եւ յանհաւանութեան գործէի.

ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 1:15

Հաւատարիմ է բանս եւ ամենայն ընդունելութեան արժանի է, զի Քրիստոս Յիսուս եկն յաշխարհ փրկել զմեղաւորս որոց գլուխն ես եմ։

ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 4:8

զի մարմնոյ կրթութիւն առ սակաւ ինչ օգտակար է, իսկ աստուածպաշտութիւն առ ամենայն ինչ օգտակար է, եւ զաւետիս կեանց ունի զարդիս եւ զհանդերձելոցն։

ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 6:17

Մեծատանց որ են յայսմ աշխարհի՝ պատուէր տաջիր մի՛ հպարտանալ եւ մի՛ յուսալ ի մեծութիւն սնոտի, այլ յԱստուած որ տայ մեզ զամենայն առատապէս ի վայելել,

ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԵՐԿՐՈՐԴ ԹՈՒՂԹ 4:10

Կրեսկէս՝ ի Գալիլեա, Տիտոս՝ ի Դաղմատիա. Ղուկաս միայն է ընդ իս։

ԱՌ ՏԻՏՈՍ ԹՈՒՂԹ 2:12

որ խրատէն զմեզ զի ուրասցուք զամբարշտութիւն եւ զաշխարհական ցանկութիւնս, զգաստութեամբ եւ արդարութեամբ եւ աստուածպաշտութեամբ կեցցուք յաշխարհիս,

ՍՐԲՈՅ ԱՌԱՔԵԼՈՅՆ ՅԱԿՈՎԲԱՅ ԿԱԹՈՂԻԿԷ՝՝ 1:27

Կրօնաւորութիւն սուրբ եւ անարատ առ ի յԱստուծոյ եւ ի Հօրէ այս է. Այցելու լինել որբոց եւ այրեաց ի նեղութեան իւրեանց, անարատ պահել զանձն յաշխարհէ։