19 Եկն Որդի մարդոյ, ուտէ եւ ըմպէ, եւ ասեն. Ահա այր կերող եւ արբեցող, բարեկամ մաքսաւորաց եւ մեղաւորաց։ Եւ արդարացաւ իմաստութիւն յորդւոց իւրոց։
Երեսք առն հանճարեղի իմաստունք,՝՝ աչք անմտի զվայրօք յածին։
Զի ամենայն արբշիռն եւ բոզանոցն աղքատասցի, եւ զգեցցի պատառատունս ամենայն քնէած։՝՝
Զի եթէ սիրիցէք զայնոսիկ որ սիրենն զձեզ՝ զի՞նչ վարձք իցեն. ո՞չ ապաքէն եւ մաքսաւորք զնոյն գործեն։
Եւ եղեւ ի մտանելն նորա ի տուն ուրումն իշխանացն փարիսեցւոց ի շաբաթու ուտել հաց, եւ նոքա սպասէին նմա։
Իբրեւ տեսին ամենեքին, տրտնջէին եւ ասէին թէ՝ Առ առն մեղաւորի եմուտ լուծանել։
Եւ ամենայն ժողովուրդն իբրեւ լուան եւ մաքսաւորքն, արդարացուցին զԱստուած, զի մկրտեցան ի մկրտութիւնն Յովհաննու։
Կոչեցաւ եւ Յիսուս եւ աշակերտքն նորա ի հարսանիսն։
Այլ իւրաքանչիւր ոք ի մէնջ ընկերին հաճոյ լիցի ի բարիս վասն շինութեան։
ասելով. Ամէն. օրհնութիւն եւ փառք եւ իմաստութիւն եւ գոհութիւն եւ պատիւ եւ զօրութիւն եւ շնորհք Տեառն Աստուծոյ մերոյ յաւիտեանս յաւիտենից։ Ամէն։