34 Մի՛ համարիք եթէ եկի արկանել խաղաղութիւն յերկիր. ոչ եկի արկանել խաղաղութիւն, այլ՝ սուր.
Վա՜յ ինձ, մայր իմ, իբրեւ զո՞ ոք ծնար զիս. այր՝՝ դատափետեալ եւ ձգձգեալ ի դատաստան յամենայն երկրի. ոչ պարտիմ ինչ, եւ ոչ պարտի ոք ինչ ինձ. եւ զօրութիւն իմ պակասեաց յանիծանելեաց իմոց։
Բայց անհաւան Հրեայքն յարուցին եւ չարացուցին զանձինս հեթանոսացն ի վերայ եղբարց։
Եւ եղեն հերձուածք բազմութեան քաղաքին, ոմանք էին ի Հրեայսն, եւ ոմանք յառաքեալսն։
Եւ իբրեւ զայս ասաց, արտաքս գնացին ի նմանէ Հրեայքն, որք ունէին ի մէջ ինքեանց զբազում խնդիրս։՝՝
Եւ ել այլ ձի կարմիր, եւ որ հեծեալն էր ի վերայ նորա՝ տուաւ նմա առնուլ զխաղաղութիւն յերկրէ, զի զմիմեանս զենցեն, եւ տուաւ նմա սուր մի մեծ։
բայց վասն ազգաց որդւոցն Իսրայելի՝ ուսուցանել նոցա պատերազմ. սակայն եւ՝՝ որ յառաջագոյն քան զնոսա էին՝ ոչ գիտէին.