Եւ ասէ Սաւուղ ցպատանին որ ընդ նմա՝՝. Ահա երթայցեմք, եւ զի՞նչ տանիցիմք առնն Աստուծոյ. զի հաց եւս պակասեաց յամանոց մերոց, եւ չիք ինչ որ կայցէ ընդ մեզ աւելի տանել առնն Աստուծոյ։
Եւ ա՛ռ զցուպն իւր ի ձեռին իւրում, եւ ընտրեաց իւր հինգ քարինս ողորկս ի հեղեղատէն, եւ եդ զնոսա ի հովուական մախաղին յոր սովոր էր զքարն ժողովել՝՝, եւ զպարսն ի ձեռին իւրում. եւ մերձեցաւ առ այրն այլազգի։