Եւ կոչեաց զսեղանն բանիւ Տեառն եւ ասէ. Սեղան, սեղան, այսպէս ասէ Տէր. Ահա որդի ծնցի տան Դաւթի՝ Յովսիա անուն նորա, եւ զոհեսցէ ի վերայ քո զքուրմս բարձանցդ որ զոհեն ի վերայ քո, եւ ոսկերս մարդկան այրեսցեն ի վերայ քո։
Եւ ննջեաց Եզեկիաս ընդ հարս իւր եւ թաղեցին զնա ի բարձաւանդակի գերեզմանաց որդւոցն Դաւթի. եւ փառս եւ պատիւ ետուն նմա ի մահուն նորա ամենայն Յուդայ եւ բնակիչք Երուսաղեմի. եւ թագաւորեաց Մանասէ որդի նորա փոխանակ նորա։