Եւ իբրեւ եմուտ ի տուն, յառաջեաց քան զնա Յիսուս եւ ասէ. Զիա՞րդ թուի քեզ, Սիմովն, թագաւորք ազգաց յումմէ՞ առնուն զհարկս կամ զհասն, յորդւո՞ց իւրեանց՝ թէ յօտարաց։
Բայց զի մի՛ գայթակղեցուսցուք զնոսա, երթ ի ծով եւ ընկեա կարթ, եւ զառաջին ձուկնն որ ելանիցէ՝ առ եւ բաց զբերան նորա, եւ գտանիցես սատեր. եւ զայն առեալ տացես նոցա ընդ իմ եւ ընդ քո։
Ոչ ոք ծառայ կարէ երկուց տերանց ծառայել, զի եթէ զմին ատիցէ, եւ զմեւսն սիրիցէ. կա՛մ զմին մեծարիցէ, եւ զմեւսն արհամարհիցէ. ոչ կարէք Աստուծոյ ծառայել եւ մամոնայի։