30 Եւ ահա արք երկու խօսէին ընդ նմա, որ էին Մովսէս եւ Եղիա,
Եւ ինքն եկեսցէ առաջի նորա հոգւով զօրութեամբ Եղիայի, դարձուցանել զսիրտս հարց յորդիս, եւ զանհաւանս յիմաստութիւն արդարոց, պատրաստել Տեառն ժողովուրդ կազմեալ։
Եւ սկսեալ ի Մովսիսէ եւ յամենայն մարգարէիցն՝ մեկնէր նոցա որ ինչ յամենայն գիրս գրեալ է զնմանէ։
Եւ ասէ ցնոսա. Այս բանք են զոր խօսեցայ ընդ ձեզ, մինչ առ ձեզն էի թէ՝ Պարտ է լնուլ ամենայն գրելոցն յօրէնսն Մովսիսի եւ ի մարգարէս եւ ի սաղմոսս վասն իմ։
Եւ նոցա պատասխանի տուեալ ասեն. ԶՅովհաննէս մկրտիչ. եւ այլք՝ ԶԵղիա. իսկ այլք թէ՝ Մարգարէ ոք յառաջնոցն յարեաւ։
Եւ ի կալն նմա յաղօթս՝ եղեւ տեսիլ երեսաց նորա այլակերպ, եւ փոխեցաւ հանդերձ նորա եւ եղեւ սպիտակ փայլուն։
երեւեալ փառօք, եւ ասէին զելիցն նորա զոր կատարելոց էր յԵրուսաղէմ։
Զի օրէնքն ի ձեռն Մովսիսի տուան, շնորհքն եւ ճշմարտութիւն ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի եղեն։