Եւ եղեւ ի միում աւուրց եւ ինքն ուսուցանէր, եւ փարիսեցիքն եւ օրինացն վարդապետք նստէին, որ ժողովեալ էին յամենայն քաղաքաց Գալիլեացւոց եւ Հրէաստանի եւ Երուսաղեմի. եւ զօրութիւն Տեառն էր ի բժշկել զնոսա։
Իբրեւ ետես կինն եթէ ոչ ծածկեցաւ ի նմանէ, եկն դողալով եւ անկաւ առաջի նորա, թէ վասն որոյ իրաց մերձեցաւ ի նա՝ պատմեաց առաջի ամենայն ժողովրդեանն, եւ թէ որպէս բժշկեցաւ առժամայն։