40 Եւ իբրեւ դարձաւ անդրէն Յիսուս, ընկալաւ զնա ժողովուրդն, քանզի ամենեքեան ակն ունէին նմա։
Երանելի է այր որ լուիցէ ինձ, եւ մարդ որ զճանապարհս իմ պահիցէ,՝՝ տքնիցի առ դրունս իմ հանապազ, եւ պահիցէ զսեամս մտից իմոց։
Եւ մտեալ ի նաւ անց յայնկոյս եւ եկն ի քաղաք իւր։
Արդ եթէ ինքն իսկ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիա՞րդ իցէ որդի նորա։ Եւ բազում ժողովուրդ լսէր նմա քաղցրութեամբ։
Եւ իբրեւ անց Յիսուս միւսանգամ յայն կողմն, ժողովեցաւ առ նա ժողովուրդ բազում, եւ էր առ ծովեզերբն։
Զի Հերովդէս երկնչէր ի Յովհաննէ, քանզի գիտէր զնա այր արդար եւ սուրբ, եւ սպասէր նմա, եւ լուեալ ի նմանէ՝ բազում ինչ առնէր, եւ քաղցրութեամբ լսէր նմա։
եւ ոչ գտանէին թէ զինչ արասցեն, զի ժողովուրդն ամենայն կախեալ կային զնմանէ ի լսել։
Փութացաւ եւ էջ եւ ընկալաւ զնա ուրախութեամբ։
Եւ եղեւ ի խռնել զնովաւ ժողովրդեանն եւ լսել զբանն Աստուծոյ, եւ ինքն կայր առ ծովակին Գեննեսարեթայ։
Դարձ ի տուն քո եւ պատմեա զոր միանգամ արար քեզ Աստուած։ Գնաց ի քաղաքն եւ քարոզէր զոր ինչ արար նմա Յիսուս։
Նա էր ճրագն որ լուցեալ էր եւ ծագէր, եւ դուք կամեցարուք ցնծալ առ ժամանակ մի ի լոյս նորա։
Եւ ես իսկ եւ իսկ յղեցի առ քեզ, դու բարւոք արարեր զի եկիր. արդ ամենեքին մեք առաջի Աստուծոյ կամք լսել զամենայն, որ հրամայեալ է քեզ ի Տեառնէ։