34 Եկն Որդի մարդոյ, ուտէ եւ ըմպէ, եւ ասէք. Ահա այր կերող եւ արբեցող, բարեկամ մաքսաւորաց եւ մեղաւորաց։
Եկն Որդի մարդոյ, ուտէ եւ ըմպէ, եւ ասեն. Ահա այր կերող եւ արբեցող, բարեկամ մաքսաւորաց եւ մեղաւորաց։ Եւ արդարացաւ իմաստութիւն յորդւոց իւրոց։
Զի եթէ սիրիցէք զայնոսիկ որ սիրենն զձեզ՝ զի՞նչ վարձք իցեն. ո՞չ ապաքէն եւ մաքսաւորք զնոյն գործեն։
Իբրեւ տեսին փարիսեցիքն, ասեն ցաշակերտս նորա. Ընդէ՞ր ընդ մաքսաւորս եւ ընդ մեղաւորս ուտէ վարդապետն ձեր։
Եւ մինչդեռ խօսէր զայս, աղաչէր զնա ոմն փարիսեցի զի ճաշ կերիցէ առ նմա. եւ նա մտեալ բազմեցաւ։
Եւ եղեւ ի մտանելն նորա ի տուն ուրումն իշխանացն փարիսեցւոց ի շաբաթու ուտել հաց, եւ նոքա սպասէին նմա։
Տրտնջէին փարիսեցիքն եւ դպիրք եւ ասէին. Ընդէ՞ր սա զմեղաւորս ընդունի եւ ուտէ ընդ նոսա։
Իբրեւ տեսին ամենեքին, տրտնջէին եւ ասէին թէ՝ Առ առն մեղաւորի եմուտ լուծանել։
Եւ արար ընդունելութիւն մեծ նմա Ղեւի ի տան իւրում. եւ էր ժողովուրդ բազում մաքսաւորաց եւ այլոց որ էին բազմեալ ընդ նոսա։
Եկն Յովհաննէս մկրտիչ, ոչ ուտէր եւ ոչ ըմպէր՝՝, եւ ասէիք. Դեւ գոյ ի նմա։
Եւ արդարացաւ իմաստութիւն յորդւոց իւրոց։
Աղաչէր զնա ոմն ի փարիսեցւոցն զի կերիցէ ճաշ ընդ նմա. եւ մտեալ ի տուն փարիսեցւոյն՝ բազմեցաւ։
Եւ արարին անդ նմա ընթրիս, եւ ի սպասու կայր Մարթա, եւ Ղազար մի էր ի բազմելոց ընդ նմա։
Կոչեցաւ եւ Յիսուս եւ աշակերտքն նորա ի հարսանիսն։