24 Եւ իբրեւ գնացին հրեշտակքն Յովհաննու, սկսաւ խօսել ընդ ժողովուրդսն վասն Յովհաննու. Զի՞նչ ելէք յանապատն տեսանել, եղէ՞գն շարժուն ի հողմոյ։
Իբրեւ զջուր մի՛ եռասցիս՝՝. զի ելեր յանկողինս հօր քո, յայնժամ պղծեցեր. զանկողինս յոր ելեր՝՝։
Եւ մանուկն աճէր եւ զօրանայր հոգւով, եւ էր յանապատս մինչեւ յօր երեւելոյ նորա Իսրայելի։
եւ ի քահանայապետութեան Աննայի եւ Կայիափայ, եղեւ բան Աստուծոյ ի վերայ Յովհաննու որդւոյ Զաքարիայ յանապատի անդ։
եւ երանի իցէ որ ոչ գայթակղիցի յիս։
Այլ զի՞նչ ելէք տեսանել, ա՞յր ի հանդերձս փափկութեան զարդարեալ. ահաւանիկ որք ի հանդերձս երեւելիս եւ ի փափկութեան են՝ յարքունիս են։
Ասէ. Ես՝ ձայն բարբառոյ յանապատի. Ուղիղ արարէք զճանապարհն Տեառն, որպէս ասաց Եսայի մարգարէ։
Զի մի՛ յայսմհետէ իցեմք տղայք խռովեալք եւ տատանեալք յամենայն հողմոց վարդապետութեան խաբէութեամբ մարդկան, խորամանկութեամբ ի խաբէութիւն մոլորութեան.
Այսպիսիքն են աղբեւրք անջրդիք եւ մէգք վարեալք ի մրրկէ, որոց աղջամուղջք խաւարին յաւիտեան պահեալ կան։
Դուք այսուհետեւ, սիրելիք, իբրեւ զկանխագէտս զգուշասջիք, զի մի՛ անառակ մոլորութեամբն զգածեալք՝ անկանիջիք յաստեաց հաստատութեանն՝՝։