10 Եւ հայեցեալ շուրջ զամենեքումբք զայրագին՝ ասէ ցնա. Ձգեա զձեռն քո։ Եւ նա ձգեաց, եւ հաստատեցաւ ձեռն նորա իբրեւ զմեւսն՝՝։
Եւ ասէ արքայ Յերոբովամ ցայրն Աստուծոյ. Աղաչեա զերեսս Տեառն Աստուծոյ քո, եւ արա աղօթս վասն իմ եւ դարձցի ձեռն իմ առ իս։ Եւ աղաչեաց այրն Աստուծոյ առաջի Տեառն, եւ դարձաւ ձեռնն արքայի առ նա, եւ եղեւ իբրեւ զառաջինն։
Եւ հայեցեալ Յիսուսի զնոքօք լի ցասմամբ, տրտմեալ վասն կուրութեան սրտից նոցա՝ ասէ ցայրն. Ձգեա զձեռն քո։ Եւ նա ձգեաց, եւ ողջացաւ ձեռն նորա։
Նոքա լցան յիմարութեամբ, եւ խօսէին ընդ միմեանս թէ զի՛նչ առնիցեն Յիսուսի։
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Հարցից ինչ զձեզ. Զի՞նչ արժան է ի շաբաթու, բարի՞ ինչ առնել եթէ չար գործել, ոգի մի ապրեցուցանե՞լ թէ կորուսանել։
Ասէ ցնա Յիսուս. Արի առ զմահիճս քո եւ գնա։