22 Իբրեւ գիտաց Յիսուս զխորհուրդսն նոցա, պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Զի՞ խորհիք ի սիրտս ձեր։
Եւ դու, Սողոմոն որդի իմ, ծանիր զԱստուած հարցն քոց՝՝, եւ ծառայեա նմա կատարեալ սրտիւ, եւ մտօք կամաց քոց. վասն զի զամենայն սիրտս քննէ Տէր եւ զամենայն խորհուրդս ճանաչէ. եթէ խնդրեսցես զնա՝ գտցի քեզ, եւ եթէ թողցես զնա՝ լքցէ զքեզ ի սպառ։
Ապրեցո զիս, Տէր, ի մարդոյ չարէ, յառնէ անիրաւէ փրկեա զիս։
Պիղծ է առաջի Տեառն խորհուրդ անիրաւ. բանք սրբոց պարկեշտ են։
Եւ ես զգործս նոցա եւ զխորհուրդս նոցա գիտեմ. գամ ժողովել զամենայն ազգս եւ զլեզուս. եկեսցեն եւ տեսցեն զփառս իմ։
Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ անկանիցին բանք ի սիրտ քո, եւ խորհեսցիս խորհուրդս չարս.
Եւ Յիսուս իբրեւ գիտաց, մեկնեցաւ անտի. եւ գնացին զհետ նորա ժողովուրդք բազումք, եւ բժշկեաց զամենեսեան։
Իբրեւ գիտաց Յիսուս զխորհուրդս նոցա, ասէ ցնոսա. Ամենայն թագաւորութիւն բաժանեալ յանձն իւր աւերի. եւ ամենայն քաղաք կամ տուն բաժանեալ յանձն իւր՝ ոչ կացցէ։
Եւ ծանուցեալ Յիսուսի զխորհուրդս նոցա՝ ասէ ցնոսա. Ընդէ՞ր խորհիք դուք չարիս ի սիրտս ձեր.
Գիտաց Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Զի՞ խորհիք ի սիրտս ձեր, թերահաւատք՝՝, թէ հաց ոչ ունիք. տակաւին ո՞չ իմանայք եւ ո՞չ յիշէք. ապշութի՞ւն ունի զսիրտս ձեր.
Եւ ասէ ցնոսա. Զի՞ խռովեալ էք, եւ ընդէ՞ր խորհուրդք ելանեն ի սիրտս ձեր։
Սկսան խորհել դպիրքն եւ փարիսեցիք, եւ ասեն. Ո՞ է սա որ խօսի զհայհոյութիւնս, ո՞վ կարէ թողուլ զմեղս բայց միայն Աստուած։
Զի՞նչ դիւրագոյն է, ասել. Թողեալ լիցին քեզ մե՞ղք քո, եթէ ասել. Արի եւ գնա։
Ասէ Պետրոս. Անանիա, ընդէ՞ր ելից Սատանայ զսիրտ քո ստել քեզ Հոգւոյն Սրբոյ, եւ խորել ի գնոց գեղջն.
Զի կենդանի է բանն Աստուծոյ եւ ազդող եւ հատու քան զամենայն սուր երկսայրի, եւ անցանէ մինչեւ ցորոշումն շնչոյ եւ ոգւոյ եւ յօդից, եւ ուղղոյ, եւ քննիչ է մտաց եւ խորհրդոց սրտից.
Եւ զորդիս նոցա սպանից մահուամբ, եւ ծանիցեն ամենայն եկեղեցիք թէ ես եմ որ յանդիմանեմ զերիկամունս եւ զսիրտս, եւ տամ ձեզ իւրաքանչիւր ըստ գործոց իւրեանց։