39 Տեսէք զձեռս իմ եւ զոտս, զի ես նոյն եմ. շօշափեցէք զիս եւ տեսէք, զի ոգի մարմին եւ ոսկերս ոչ ունի, որպէս զիսս տեսանէք զի ունիմ։
Ապա ասէ ցԹովմաս. Բեր զմատունս քո եւ արկ այսր եւ տես զձեռս իմ, եւ բեր զձեռն քո եւ մխեա ի կողս իմ, եւ մի՛ լինիր անհաւատ, այլ հաւատացեալ։
Որ էրն ի սկզբանէ, զորմէ լուաքն, որում ականատեսն իսկ եղեաք, ընդ որ հայեցաքն, եւ ձեռք մեր շօշափեցին ի վերայ Բանին կենաց.
Իբրեւ զայս ասաց, եցոյց նոցա զձեռս եւ զկողսն իւր. եւ խնդացին աշակերտքն իբրեւ տեսին զՏէր։
Եւ դարձցի հողն յերկիր որպէս եւ էրն, եւ հոգին դարձցի առ Աստուած որ ետ զնա։
Եւ ինքն Աստուած խաղաղութեան սուրբս արասցէ զձեզ համօրէնս. եւ բովանդակ ձեր ոգի եւ շունչ եւ մարմին անարատ ի գալուստ Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի պահեսցի։
Անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց եւ ասեն. Աստուած, Աստուած հոգւոց ամենայն մարմնոյ. եթէ մի մարդ մեղաւ, ի վերայ ամենայն ժողովրդե՞անդ գայցէ բարկութիւն Տեառն։
Զի եթէ ի մարմնաւոր հարցն մերոց զոր ունիմք խրատիչս՝ պատկառեմք, ո՜րչափ եւս առաւել հնազանդեսցուք Հօրն հոգւոց, եւ կեցցուք։
Ասէին ցնա այլ աշակերտքն, եթէ՝ Տեսաք զՏէր։ Եւ նա ասէ ցնոսա. Եթէ ոչ տեսից ի ձեռս նորա զնշան բեւեռացն, եւ արկից զմատունս իմ ի տեղիս բեւեռացն, եւ մխեցից զձեռս իմ ի կողս նորա, ոչ հաւատամ։
որոց յանդիման կացոյց զինքն կենդանի յետ չարչարանացն իւրոց ի բազում արուեստս յաւուրս քառասուն երեւել նոցա, եւ ասել վասն արքայութեանն Աստուծոյ։
Եւ կարդաց Յիսուս ի ձայն մեծ եւ ասէ. Հայր, ի ձեռս քո աւանդեմ զհոգի իմ։ Զայս իբրեւ ասաց, եհան զոգի։
Եւ ասէ ցնոսա. Զի՞ խռովեալ էք, եւ ընդէ՞ր խորհուրդք ելանեն ի սիրտս ձեր։
Եւ զայս ասացեալ եցոյց նոցա զձեռսն եւ զոտս։