29 Եւ բռնադատեցին զնա եւ ասեն. Առ մեզ ագիր, զի ընդ երեկս է եւ տարաժամեալ է օրս։ Եւ եմուտ ագանել անդ ընդ նոսա։
Եւ բռնադատեաց զնա յոյժ, եւ խոտորեցան առ նա եւ մտին ի տուն նորա. եւ արար նոցա ընթրիս, եւ բաղարջ եփեաց նոցա եւ կերան։
Եւ եղեւ օր, եւ անց Եղիսէ ի Սոմնա. եւ անդ էր կին մի մեծ, եւ կալաւ զնա ուտել հաց. եւ լինէր ի շատ ժամանակէ ի մտանել իւրում անդր, իջանէր ուտել եւ ըմպել՝՝։
Եւ ասէ Տէրն ցծառայն. Ել ի ճանապարհս եւ ի ցանգս, եւ արա այսր մտանել, զի լցցի տունս իմ։
Իբրեւ մերձեցան ի գեղն յոր երթային, եւ նա պատճառէր հեռագոյն եւս ուրեք երթալ։
Եւ եղեւ ի բազմելն նորա ընդ նոսա, առեալ զհացն՝ օրհնեաց, եբեկ եւ ետ նոցա։
Եւ կին ոմն անուն Լիդիա, ծիրանավաճառ ի Թիւատիր քաղաքէ, երկիւղած յԱստուծոյ, լուաւ, զորոյ Տէր իսկ եբաց զսիրտն անսալ խօսիցն Պաւղոսի։