49 Կային եւ ամենայն ծանօթքն նորա ի հեռաստանէ, եւ կանայք որ եկեալ էին զհետ նորա ի Գալիլէէ՝ տեսանէին զայն։
Հեռի եղեն յինէն եղբարք իմ, ծանեան զօտարս քան զիս։
Ձանձրացաւ յիս հոգի իմ, եւ սիրտ իմ խռովեցաւ յիս։
Ի բաց արա յինէն զտանջանս իմ, զի ի զօրութենէ ձեռին քո ես պակասեցայ։
Պարծանք զօրութեանց մերոց դու ես, եւ ի կամս քո բարձր եղիցի եղջեւր մեր
Անդ էր Մարիամ Մագդաղենացի եւ մեւս Մարիամն, նստէին հանդէպ գերեզմանին։
Իսկ Մարիամ Մագդաղենացի եւ Մարիամ Յակովբայ եւ Յովսեայ տեսին զտեղին ուր եդաւ։
Եւ երթայր զհետ նորա բազմութիւն ժողովրդեանն եւ կանանց որ կոծէին եւ աշխարէին զնա։
Եւ երթային զհետ նորա կանայք որ եկեալ էին ընդ նմա ի Գալիլէէ, տեսին զգերեզմանն, եւ որպէս եդաւ մարմին նորա։
եւ կանայք ոմանք որ բժշկեալ էին յայսոց չարաց եւ ի հիւանդութեանց. Մարիամ որ կոչէր Մագդաղենացի, յորմէ եւթն դեւն ելեալ էր։