25 Արձակեաց նոցա զԲարաբբայն՝ զոր վասն խռովութեան եւ սպանութեան արկեալ էր ի բանտ, զոր եւ խնդրէինն իսկ, եւ զՅիսուս մատնեաց կամաց նոցա։
Յայնժամ արձակեաց նոցա զԲարաբբայն, եւ զՅիսուս գան հարեալ՝ ետ ի ձեռս զի խաչեսցի։
Իսկ Պիղատոս իբրեւ զմիտս կամեցաւ հաճել զամբոխին, արձակեաց նոցա զԲարաբբայն, եւ զՅիսուս գան հարեալ ետ ի ձեռս զի ի խաչ ելանիցէ։
Եւ սկսան չարախօս լինել զնմանէ եւ ասել. Գտաք զսա զի թիւրէր զազգս մեր, եւ արգելոյր ի տալոյ հարկս կայսեր, եւ ասէր զանձնէ եթէ Քրիստոսն իցէ թագաւոր։
Եւ Պիղատոս հաւանեցաւ առնել զհայցուածս նոցա։
Իբրեւ առին գնացին զնա, ըմբռնեցին զոմն Սիմովն Կիւրենացի որ գայր յանդէ, եդին ի վերայ նորա զխաչն բերել զկնի Յիսուսի։
Եւ նոքա պնդէին եւ ասէին եթէ՝ Խռովէ զժողովուրդս, ուսուցանէ ընդ ամենայն Հրէաստան՝ սկսեալ ի Գալիլէէ մինչեւ ցայսր։
Աղաղակեցին ամենեքեան եւ ասէին. Մի՛ զդա, այլ զԲարաբբա։ Եւ էր Բարաբբայն այն աւազակ։
Յայնժամ ետ զնա ի ձեռս նոցա, զի ի խաչ ելանիցէ։
Եւ դուք զՍուրբն եւ զԱրդարն ուրացարուք եւ խնդրեցէք այր մի մահապարտ շնորհել ձեզ։
Եւ արդ աւադիկ թագաւորդ զոր ընտրեցէք եւ զոր խնդրեցէք, եւ ահա ետ ձեզ Տէր թագաւոր։