21 Բայց աւասիկ ձեռն մատնչի իմոյ ընդ իս ի սեղանս։
Գարշեցան յինէն ծանօթք իմ, եւ զորս ես սիրէի՝ յարեան ի վերայ իմ։
Ի տուէ պատուիրեաց Տէր զողորմութիւն իւր, գիշերի զօրհնութիւն նոր. եւ աղօթք իմ առ Աստուած վասն կենաց իմոց։
Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, գայ երկոտասանիւքն հանդերձ։
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Այն է, որում ես թացից զպատառն եւ տաց։ Եւ թացեալ զպատառն տայ Յուդայի Իսկարիովտացւոյ։