29 Եւ ասաց առակ մի նոցա. Տեսէք զթզենիդ եւ զամենայն ծառ.
Եւ տեսեալ թզենի մի ի վերայ ճանապարհին՝ եկն ի նա, եւ ոչինչ եգիտ ի նմա, բայց միայն տերեւ. եւ ասէ ցնա. Մի՛ այսուհետեւ ի քէն պտուղ եղիցի յաւիտեան։ Եւ առ ժամայն չորացաւ թզենին։
Եւ յորժամ սկսանիցի այս լինել, ամբարձջիք եւ բարձրացուսջիք զգլուխս ձեր, զի մերձ է փրկութիւն ձեր։
յորժամ ցուցանիցեն զպտուղ իւրեանց՝՝, տեսանէք եւ ի նոցանէ ճանաչէք եթէ մերձ է ամառն։