42 զի ինքն Դաւիթ ասէ ի գիրս Սաղմոսաց. Ասաց Տէր ցՏէր իմ. Նիստ ընդ աջմէ իմմէ,
Խոստովան եղէց քեզ, Տէր, բոլորով սրտիւ իմով ի խորհուրդս ուղղոց, ի ժողովուրդս։
մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց։
Եւ ասէ ցնոսա. Այս բանք են զոր խօսեցայ ընդ ձեզ, մինչ առ ձեզն էի թէ՝ Պարտ է լնուլ ամենայն գրելոցն յօրէնսն Մովսիսի եւ ի մարգարէս եւ ի սաղմոսս վասն իմ։
Զի գրեալ է ի գիրս Սաղմոսաց. Եղիցի բնակութիւն նորա աւերակ, եւ մի՛ ոք իցէ որ բնակիցէ ի նմա։ Եւ. Զկարգ նորա առցէ այլ։
Զի պարտ է նմա թագաւորել մինչեւ դիցէ զամենայն թշնամիս ի ներքոյ ոտից իւրոց։
Ցո՞ երբեք ասաց ի հրեշտակաց. Նիստ ընդ աջմէ իմմէ, մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց։
Վասն որոյ այսպէս ասէ Հոգին Սուրբ. Այսօր եթէ ձայնի նորա լուիցէք,