20 Եւ դարձան հովիւքն, փառաւոր առնէին եւ օրհնէին զԱստուած վասն ամենայնի զոր լուան եւ տեսին, որպէս պատմեցաւ նոցա։
Աստուած խօսեցաւ ի սրբութենէ իւրմէ, բարձր եղէց, բաժանեցայց զՍիւքէմ եւ զհովիտսն Յարկաց չափեցից.
Եւ ցնծասցեն աղքատք յաղագս Տեառն ուրախութեամբ, եւ անյոյսքն ի մարդկանէ լցցին ուրախութեամբ։
Իբրեւ տեսին ժողովուրդքն, զարմացան եւ փառաւոր առնէին զԱստուած, զտուիչն այնպիսի իշխանութեան՝ մարդկան։
Քարոզէր եւ ասէր. Գայ զօրագոյնն քան զիս զկնի իմ, որում չեմ բաւական խոնարհել լուծանել զխրացս կօշկաց նորա։
Եւ առժամայն ետես եւ երթայր զհետ նորա եւ փառաւոր առնէր զԱստուած. եւ ամենայն ժողովրդեանն տեսեալ՝ տայր օրհնութիւն Աստուծոյ։
Եւ լուեալ զայս լռեցին, եւ փառաւոր առնէին զԱստուած եւ ասէին. Ուրեմն եւ ի հեթանոսս ետ Աստուած զապաշխարութիւն կենաց։