41 Եւ իբրեւ մերձեցաւ, տեսեալ զքաղաքն՝ ելաց ի վերայ նորա, եւ ասէ.
Եւ եկաց առաջի երեսաց նորա պատկառեալ՝՝ եւ ելաց այրն Աստուծոյ։
Վասն այսորիկ ասացի. Թոյլ տուք ինձ լացից դառնապէս. մի՛ բռնադատէք մխիթարել զիս ի վերայ բեկման դստեր ազգի իմոյ։
Յարիցէ Տէր ի ձորն Գաբաւոնացւոց լի բարկութեամբ, գործեսցէ զգործ իւր գործ դառնութեան. զի սրտմտութիւն նորա օտարաբար դատեսցի, եւ դառնութիւն նորա օտարաբար հասցէ։
Եւ եթէ ոչ լսիցէք նմա, գաղտագողի լայցեն անձինք ձեր յերեսաց թշնամեաց, եւ արտասուալից իցէք արտասուօք. եւ իջուսցեն աչք ձեր արտասուս, զի խորտակեցաւ հօտն Տեառն։
Բայց ես ոչ ձանձրացայց գալ՝՝ զկնի քո. եւ աւուր մարդոյ ոչ ցանկացայ, դու իսկ գիտես. որ ինչ ելանէ ընդ շրթունս իմ, առաջի երեսաց քոց է։
Ո՜ տայր զգլուխ իմ ջուր, եւ զաչս իմ աղբեւրս արտասուաց, եւ լայի զժողովուրդս զայս՝՝ զտիւ եւ զգիշեր եւ զվիրաւորեալս դստեր ժողովրդեան իմոյ։
Զի՞նչ անցուցից ընդ քեզ, Եփրեմ. այլ պաշտպան լինիցիմ քեզ, Իսրայէլ. զի՞նչ անցուցից ընդ քեզ. եդից զքեզ իբրեւ զԱդամա եւ իբրեւ զՍեբոյիմ. դարձաւ սիրտ իմ ի նոյն. յուզեցան խնամք՝՝ իմ։
Եթէ գիտէիր դու գոնէ յաւուրս յայսմիկ զխաղաղութիւնն քո. բայց այժմ ծածկեցաւ յերեսաց քոց։
Եւ արտասուեաց Յիսուս։