39 Եւ ոմանք ի փարիսեցւոցն յամբոխէ անտի ասեն ցնա. Վարդապետ, սաստեա աշակերտացդ քոց։
Տէր, բազուկ քո բարձր, եւ ոչ ծանեան. ծանիցեն եւ ամաչեսցեն, եւ նախանձ առցէ զժողովուրդն անխրատ՝՝. եւ այժմ հուր զհակառակորդս կերիցէ։
Յայնժամ Հերովդէս գաղտ կոչեաց զմոգսն, եւ ստուգեաց ի նոցանէ զժամանակ աստեղն երեւելոյ.
Վա՜յ ձեզ դպրաց եւ փարիսեցւոց կեղծաւորաց, զի փակէք զարքայութիւն երկնից առաջի մարդկան. դուք ոչ մտանէք, եւ որոց մտանենն՝ չտայք թոյլ մտանել։
Խորհուրդ արարին քահանայապետքն, զի եւ զՂազար սպանցեն.
Իսկ փարիսեցիքն ասէին ընդ միմեանս. Տեսանէ՞ք զի ոչինչ օգտիք. ահաւասիկ աշխարհ ամենայն զկնի նորա գնաց։
Կամ թէ վայրապա՞ր համարիցիք զոր ասէ Գիրն. Առ նախանձ ինչ որում փափաքէ հոգին՝՝ որ բնակեաց ի մեզ.