22 Եւ ասէ ցնա. Ի բերանոյ քումմէ դատեցայց զքեզ, ծառայ անհաւատ. գիտէիր թէ ես այր մի ստամբակ եմ, բառնամ զոր ոչ եդի, հնձեմ ուր ոչ սերմանեցի.
Եւ ասէ ցնա Դաւիթ. Արիւն քո ի գլուխ քո. զի բերան քո խօսեցաւ զքէն եւ ասէ, թէ՝ Ես սպանի զօծեալն Տեառն։
Զի ի բանից քոց արդարասցիս, եւ ի բանից քոց պարտաւորեսցիս։
Եւ ասէ ցնա. Ընկեր, զիա՞րդ մտեր այսր, զի ոչ ունէիր հանդերձ հարսանեաց։ Եւ նա պապանձեցաւ։
երկնչէի ի քէն, զի այր ստամբակ ես. բառնաս զոր ոչ եդիր, եւ հնձես զոր ոչ սերմանեցեր։
եւ ընդէ՞ր ոչ ետուր զարծաթն իմ ի սեղանաւորս, եւ եկեալ ես տոկոսեօք պահանջէի։
Բայց գիտեմք, որ ինչ միանգամ օրէնքն ասեն՝ այնոցիկ որ ընդ օրինօքն են, ասեն. զի ամենայն բերան խցցի, եւ դատապարտ լիցի ամենայն աշխարհ՝ Աստուծոյ։