6 Եւ ասէ Տէր. Լուարուք զինչ դատաւորն անիրաւութեան ասէր։
զի եղիջիք որդիք Հօր ձերոյ որ յերկինսն է. զի զարեգակն իւր ծագէ ի վերայ չարաց եւ բարեաց, եւ ածէ անձրեւ ի վերայ արդարոց եւ մեղաւորաց։
Իբրեւ ետես զնա Տէր, գթացաւ ի նա եւ ասէ. Մի՛ լար։
Եւ կոչեաց առ ինքն երկուս ոմանս յաշակերտացն իւրոց Յովհաննէս, առաքեաց առ Տէր՝՝ եւ ասէ. Դո՞ւ ես որ գալոցն ես, եթէ այլում ակն կալցուք։
ո՞չ խղճիցէք յանձինս եւ լինիցիք դատաւորք չարացն խորհրդոց։