24 Իբրեւ ետես զնա Յիսուս տրտմեալ, ասէ. Ո՛րպէս դժուարաւ, որ ինչս ունիցին, մտանիցեն յարքայութիւն Աստուծոյ։
Զի ահա մեղաւորք լարեցին զաղեղունս իւրեանց, պատրաստ արարին զնետս ի կապարճս, ձգել ընդ խաւար այնոցիկ ոյք ուղիղ են սրտիւք։
Որ յուսայ ի մեծութիւն կործանեսցի. իսկ որ վերակացու լիցի արդարոց՝ նա ծագեսցէ։
Ստացուածք առն մեծատան քաղաք ամուր, եւ փառք նորա մեծապէս հովանի ունին։՝՝
զի մի՛ մեծացայց եւ ստեցից, եւ ասիցեմ, թէ՝ Ո՞վ տեսանիցէ զիս. կամ՝՝ աղքատացայց եւ գողացայց. եւ երդուայց յանուն Աստուծոյ իմոյ։
Լուարուք զպատգամս Տեառն. Այսպէս ասէ Տէր՝՝. միթէ անապա՞տ եղէ տանդ Իսրայելի, կամ աւեր երկիր խոպանացեա՞լ. զի՝՝ ասաց ժողովուրդ իմ. Անտերունչք շրջեսցուք եւ առ քեզ ոչ եկեսցուք։
երթայց առ հարուստսն եւ խօսեցայց ընդ նոսա, թէ նոքա գիտացին զճանապարհ Տեառն եւ զիրաւունս Աստուծոյ. եւ նոքա աւանիկ առ հասարակ խորտակեցին զլուծն, եւ խզեցին զսամետէս։
Եւ տրտմեցաւ յոյժ թագաւորն, այլ վասն երդմանցն եւ կոչնականացն ոչ կամեցաւ անարգել զնա։
Նա իբրեւ լուաւ զայս, տրտմեցաւ, քանզի էր մեծատուն յոյժ։