7 Իսկ ո՞վ ոք ի ձէնջ, որ ունիցի ծառայ հողագործ կամ հովիւ, որ իբրեւ մտանիցէ յագարակէ, ասիցէ ցնա վաղվաղակի, թէ՝ Անց բազմեաց.
Եւ նա ասէ ցնոսա. Ո՞վ է ի ձէնջ մարդ որոյ իցէ ոչխար մի, եւ անկանիցի այն ի խորխորատ ի շաբաթու, միթէ ո՞չ ունիցի եւ յարուցանիցէ զնա։
Պատասխանի ետ նմա Տէր եւ ասէ. Կեղծաւորք, իւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ ի շաբաթու ո՞չ արձակէ զեզն իւր կամ զէշ ի մսրոյ եւ տանի տայ ջուր։
Եւ ասէ ցնոսա. Ո՞յր ուրուք ի ձէնջ էշ կամ եզն անկանիցի ի ջրհոր, եւ ոչ վաղվաղակի հանիցէ զնա յաւուր շաբաթու։
Եւ որպէս եղեւ յաւուրսն Նոյի, նոյնպէս եղիցի եւ յաւուրս Որդւոյ մարդոյ։
Եւ ասէ Տէր. Եթէ ունիցիք հաւատս քան զհատ մանանխոյ, եւ ասիցէք թթենւոյս այսմիկ. Խլեաց եւ տնկեաց ի ծովու, եւ հնազանդեսցի ձեզ։
այլ ո՞չ ասիցէ ցնա թէ՝ Պատրաստեա զինչ ընթրելոց իցեմ, եւ գօտի ածեալ պաշտեա զիս, մինչեւ կերայց եւ արբից, եւ ապա կերիցես եւ արբցես դու։