14 Եւ իբրեւ ետես զնոսա, ասէ ցնոսա. Երթայք, ցուցէք զանձինս քահանայիցն։ Եւ եղեւ իբրեւ գնացին, առժամայն սրբեցան։
Եւ էջ Նէեման եւ մկրտեցաւ ի Յորդանան եւթն անգամ ըստ բանին Եղիսէի՝՝. եւ դարձաւ մարմին նորա իբրեւ զմարմին մանկան մատաղոյ եւ սրբեցաւ։
Եւ եղիցի՝ մինչչեւ կարդացեալ իցէ նոցա՝ ես լուայց նոցա, եւ մինչդեռ խօսիցին, ասացից թէ՝ Զի՞նչ խնդրէք՝՝։
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնա. Թոյլ տուր այժմ, զի այսպէս վայել է մեզ լնուլ զամենայն արդարութիւնս։ Եւ ապա թոյլ ետ նմա։
Եւ նա պատուիրեաց նմա մի՛ ումեք ասել, այլ թէ՝ Երթ ցոյց զանձն քո քահանային, եւ մատո պատարագ վասն սրբութեան քո, որպէս եւ հրամայեաց Մովսէս ի վկայութիւն նոցա։
ապա թէ ոք գնայ գիշերի, գայթակղի, զի լոյս ոչ գոյ ընդ նմա։
Ասէ մայրն նորա ցսպասաւորսն. Որ զինչ ասիցէ ձեզ՝ արասջիք։
եւ ասէ ցնա. Երթ, լուա յաւազանին Սիլովամայ, (որ թարգմանի Առաքեալ.) չոգաւ լուացաւ, եկն եւ տեսանէր։