29 Եւ ասէ Աբրահամ. Ունին զՄովսէս եւ զմարգարէսն, նոցա լուիցեն։
թուով անցին, եւ մի ի նոցանէ ոչ վրիպեաց. ընկեր զընկեր ոչ խնդրեցին. զի Տէր հրամայեաց նոցա, եւ ոգի նորա ժողովեաց զնոսա.՝՝
զի զօրէնս յօգնականութիւն ետ. զի ասիցեն թէ ոչ իբրեւ զբանս զայս, վասն որոյ չիք կաշառս տալ վասն նորա։
Այսպէս ասէ Տէր. Կացէք ի ճանապարհս եւ դիտեցէք, եւ հարցէք զյաւիտենական շաւղաց Տեառն. եւ տեսէք ո՛ր է ճանապարհ բարի, եւ գնացէք ընդ նա, եւ գտջիք սրբութիւն անձանց ձերոց. եւ ասացին թէ՝ Ոչ երթիցուք։
Օրէնքն եւ մարգարէք մինչեւ ցՅովհաննէս. յայնմ հետէ արքայութիւն Աստուծոյ աւետարանի, եւ ամենայն ոք զնա բռնաբարէ։
Եւ սկսեալ ի Մովսիսէ եւ յամենայն մարգարէիցն՝ մեկնէր նոցա որ ինչ յամենայն գիրս գրեալ է զնմանէ։
Եւ ետուն նմա գիրս զԵսայեայ մարգարէի. եւ յարեաւ ընթեռնուլ, եւ իբրեւ եբաց զգիրսն՝՝, եգիտ զայն տեղի յորում գրեալն էր.
Զի Մովսէս յազգացն առաջնոց ըստ քաղաքաց զքարոզիչսն իւր ունի՝ ի ժողովսն ըստ ամենայն շաբաթուց ընթերցեալ։
Ասէք ինչ ինձ՝ որ ընդ օրինօքն կամիք լինել, չիցէ՞ ընթերցեալ ձեր զօրէնս։