25 Եւ ասէ ցնա Աբրահամ. Որդեակ, յիշեա զի ընկալար անդէն զբարիս քո ի կեանսն քում, եւ Ղազարոս նոյնպէս զչարչարանս. արդ սա աստ մխիթարի, եւ դու այդր պապակիս։
Եւ նա ելից զտունս նոցա բարութեամբ. բայց խորհուրդ ամպարշտաց հեռի է ի նմանէ՝՝։
Որոտաց Տէր յերկնից, եւ Բարձրեալն ետ զձայն իւր ի կարկուտ եւ ի կայծակունս հուր։
Գիտեմ ես զամենայն թռչունս երկնից, գեղեցկութիւն՝՝ վայրի ընդ իս է։
Այրեցին ի հուր զսրբութիւն քո, յերկրի պղծեցին զխորան անուան քո։
Յիշեաց Երուսաղէմ զօր տառապանաց եւ զօր անջատման իւրոյ. թախծեցաւ ընդ ամենայն՝՝ ցանկալի ինչս որ ստացեալ էր ի սկզբանէ, յանկանել ժողովրդեանն ի ձեռս թշնամեացն, եւ ոչ ոք էր որ օգնէր նմա. տեսին ատելիք նորա, ոտն հարին՝՝ եւ ծիծաղեցան ի վերայ գերութեան նորա։
եւ ասեն. Տէր, յիշեցաք զի մոլորեցուցիչն այն ասէր մինչ կենդանին էր, թէ՝ Յետ երից աւուրց յառնեմ.
Եւ աղքատ ոմն անուն Ղազարոս անկեալ դնէր առ դրան նորա վիրաւորեալ,
Եւ ի դժոխսն ամբարձ զաչս իւր մինչ ի տանջանսն էր. ետես զԱբրահամ ի հեռաստանէ, եւ զՂազարոս ի գոգ նորա հանգուցեալ։
Եւ ի վերայ այսր ամենայնի վիհ մեծ է ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ. եթէ կամիցին աստի առ ձեզ անցանել, ոչ կարեն, եւ ոչ այտի ոք առ մեզ անցանել։
Բայց վա՜յ ձեզ մեծատանցդ, զի ընկալայք զմխիթարութիւն ձեր։
Զայս խօսեցայ ընդ ձեզ, զի ընդ իս խաղաղութիւն ունիցիք. յաշխարհի աստ նեղութիւն ունիցիք, այլ քաջալերեցարուք, զի ես յաղթեցի աշխարհի։
Ձեռնադրեցին նոցա ըստ եկեղեցւոյ՝ երիցունս, աղօթս արարեալ հանդերձ պահովք՝ յանձն արարին զնոսա Տեառն յոր հաւատացեալ էին։
Քանզի խորհուրդ մարմնոյ թշնամութիւն է յԱստուած. զի օրինացն Աստուծոյ ոչ հնազանդի. նա եւ կարէ իսկ ոչ։
անիծեալ շտեմարանք քո եւ համբարք քո.
Որոց կատարածն կորուստ է, որոց աստուած որովայնն իւրեանց է, եւ փառք՝ ամօթն իւրեանց, որք զերկրաւորս եւեթ խորհին։
Զի մի՛ տաղտկայցէք ի նեղութիւնսս յայսոսիկ. քանզի դուք ինքնին իսկ գիտէք զի ի սոյն կամք.
լաւ համարեցաւ չարչարել ընդ ժողովրդեանն Աստուծոյ, քան առ ժամանակ մի վայելել ի մեղս։
Մի՛ սիրէք զաշխարհս, եւ մի՛ որ ինչ յաշխարհի է։
Ես ասացի ցնա. Տէր, դու գիտես։ Եւ ասէ ցիս. Սոքա են որ գան ի վշտաց մեծաց, եւ լուացին զարկանելիս իւրեանց եւ սպիտակացուցին արեամբ Գառինն։