7 Ասեմ ձեզ, զի՝ Այսպէս է ուրախութիւն յերկինս վասն միոյ մեղաւորի որ ապաշխարիցէ՝ քան վասն իննսուն եւ ինն արդարոց որոց չիցէ պիտոյ ապաշխարութիւն։
ծնունդ չար՝՝ առ արդարս ունի զանձն իւր, եւ զելս անձին իւրոյ՝՝ ոչ լուացաւ։
Եւ եթէ լինիցի գտանել զնա, ամէն ասեմ ձեզ, զի ուրախ լինի ի վերայ նորա առաւել քան ի վերայ իննսուն եւ ինունցն որ չիցեն մոլորեալ։
Արարէք այսուհետեւ պտուղ արժանի ապաշխարութեան.
Այնպէս, ասեմ ձեզ, ուրախութիւն եղիցի առաջի հրեշտակաց Աստուծոյ ի վերայ միոյ մեղաւորի որ ապաշխարիցէ։
Պատասխանի ետ եւ ասէ ցհայրն. Այսքանի ամք են, զի ծառայեմ քեզ, եւ երբեք զպատուիրանաւ քով ոչ անցի. ուլ մի երբեք ոչ ետուր ինձ զի ուրախ եղէց ընդ բարեկամս իմ։
այլ ուրախ լինել եւ խնդալ պարտ էր, զի եղբայր քո այս մեռեալ էր եւ եկեաց, կորուսեալ՝ եւ գտաւ։
եւ երթայ ի տուն, կոչէ զբարեկամս եւ զդրացիս, եւ ասէ ցնոսա. Ուրախ եղերուք ընդ իս, զի գտի զոչխարս իմ զկորուսեալ։
Կամ ո՞վ իցէ կին, որոյ իցեն դրամք տասն. եւ եթէ կորուսանիցէ դրամ մի, ո՞չ լուցանիցէ ճրագ եւ ածիցէ աւել ի տան, եւ խնդրիցէ ստէպ, մինչեւ գտանիցէ։
Եւ ասէ ցնոսա. Դուք էք որ արդարացուցանէք զանձինս առաջի մարդկան, սակայն Աստուած գիտէ զսիրտս ձեր. զի որ առաջի մարդկան բարձր է՝ պիղծ է առաջի Աստուծոյ։
ոչ եկի կոչել զարդարս, այլ՝ զմեղաւորս յապաշխարութիւն։
Եւ ես առանց օրինացն երբեմն էի կենդանի, այլ իբրեւ եհաս յիս պատուիրանն, մեղքն կենդանացան,