6 եւ երթայ ի տուն, կոչէ զբարեկամս եւ զդրացիս, եւ ասէ ցնոսա. Ուրախ եղերուք ընդ իս, զի գտի զոչխարս իմ զկորուսեալ։
Եւ լուան որ շուրջ զնովաւ էին եւ ազգատոհմ նորա, զի մեծ արար Տէր զողորմութիւն իւր ընդ նմա. եւ խնդային ընդ նմա։
Այնպէս, ասեմ ձեզ, ուրախութիւն եղիցի առաջի հրեշտակաց Աստուծոյ ի վերայ միոյ մեղաւորի որ ապաշխարիցէ։
զի այս որդի իմ մեռեալ էր եւ եկեաց, կորուսեալ էր եւ գտաւ. եւ սկսան ուրախ լինել։
Եւ իբրեւ գտանէ, դնէ զնա ի վերայ ուսոց իւրոց խնդալով,
Ասեմ ձեզ, զի՝ Այսպէս է ուրախութիւն յերկինս վասն միոյ մեղաւորի որ ապաշխարիցէ՝ քան վասն իննսուն եւ ինն արդարոց որոց չիցէ պիտոյ ապաշխարութիւն։
Դուք բարեկամք էք իմ, եթէ առնիցէք զոր եսն պատուիրեմ ձեզ։
Որ ունի զհարսն՝ նա է փեսայ. իսկ բարեկամ փեսային որ կայ եւ լսէ նմա՝ ուրախութեամբ ուրախ լինի վասն ձայնի փեսային. արդ այս ուրախութիւն որ իմս է՝ լցեալ է։
որ իբրեւ եկն եւ ետես զշնորհսն Աստուծոյ, ուրախ եղեւ, եւ մխիթարէր զամենեսեան յօժարութեամբ սրտի կալ նոցա ի Տէր։
Նոքա յուղարկեալք յեկեղեցւոյն՝ շրջեցան ընդ Փիւնիկէ եւ ընդ Սամարիա. պատմէին զդարձն հեթանոսաց, եւ առնէին ուրախութիւն մեծ ամենայն եղբարց։
յամենայն ժամ յամենայն խնդրուածս իմ վասն ձեր ամենեցուն առնել աղօթս խնդութեամբ,
Այլ թէպէտ եւ նուիրիմ ի վերայ պատարագի եւ պաշտաման հաւատոցն ձերոց, խնդամ եւ ուրախակից եմ ամենեցուն ձեր։
Այսուհետեւ, եղբարք իմ սիրելիք եւ անձկալիք, ուրախութիւն իմ եւ պսակ, այսպէս հաստատուն կացէք ի Տէր, սիրելիք։
Քանզի ո՞վ է մեր յոյս կամ խնդութիւն կամ պսակ պարծանաց մերոց, եթէ ոչ դուք ի Տէր առաջի Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի ի նորա գալստեանն։
Որք երբեմն չժողովուրդ, բայց արդ ժողովուրդ Աստուծոյ. որք չողորմեալք, այժմ ողորմութիւն գտէք։
Քանզի էիք իբրեւ զոչխարս մոլորեալս, այլ այժմ դարձարուք առ Հովիւն եւ Տեսուչ ոգւոց ձերոց։