32 այլ ուրախ լինել եւ խնդալ պարտ էր, զի եղբայր քո այս մեռեալ էր եւ եկեաց, կորուսեալ՝ եւ գտաւ։
Տեսցեն արդարք եւ երկիցեն, զնովաւ ծիծաղեսցին եւ ասասցեն.
Դարձցին՝՝ եւ եկեսցեն ի Սիոն ցնծութեամբ, եւ ուրախութիւն յաւիտենից ի վերայ գլխոց նոցա. զի ի վերայ գլխոց նոցա օրհնութիւն եւ՝՝ ցնծութիւն, եւ ուրախութիւն հասցէ նոցա. մերժեցան ցաւք եւ տրտմութիւնք՝՝ եւ հեծութիւնք։
զի՞ եւս կայ նորա եւ կռոց, ես խոնարհեցուցի զնա, եւ ես զօրացուցից զնա. ես իբրեւ զայգի պտղախայծ՝՝, յինէն գտաւ պտուղ ի քեզ։
Զի եկն Որդի մարդոյ կեցուցանել զկորուսեալն։
զի այս որդի իմ մեռեալ էր եւ եկեաց, կորուսեալ էր եւ գտաւ. եւ սկսան ուրախ լինել։
Եւ ասէ ցնա. Որդեակ, դու հանապազ ընդ իս ես, եւ ամենայն որ ինչ իմ է՝ քո է.
Եկն Որդի մարդոյ, ուտէ եւ ըմպէ, եւ ասէք. Ահա այր կերող եւ արբեցող, բարեկամ մաքսաւորաց եւ մեղաւորաց։
Զի եթէ մերժումն նոցա հաշտութիւն աշխարհի է, իսկ ընդունելութիւնն զի՞նչ է, եթէ ոչ՝ կենդանութիւն ի մեռելոց։
Բայց գիտեմք, որ ինչ միանգամ օրէնքն ասեն՝ այնոցիկ որ ընդ օրինօքն են, ասեն. զի ամենայն բերան խցցի, եւ դատապարտ լիցի ամենայն աշխարհ՝ Աստուծոյ։
Արդ եղիցի Աստուած ճշմարիտ, եւ ամենայն մարդ՝ սուտ, որպէս եւ գրեալ է. Որպէս արդար եղիցես ի բանս քո, եւ յաղթեսցես ի դատել քեզ։